Dermatolodzy z Kliniki Dr Chlebus mają duże doświadczenie w diagnozowaniu stanów przedrakowych, a także raków skóry. To zmiany stosunkowo mało niebezpieczne (z wyjątkiem czerniaka), zazwyczaj nie dają przerzutów. Ich leczenie jest jednak konieczne. W większości przypadków wystarcza chirurgiczne usunięcie zmian.
Rak podstawnokomórkowy
Najczęstszy spośród nowotworów skóry, stanowi około 80 proc. wszystkich zachorowań. Zmiany – porcelanowobiałe, niebolesne guzki – powstają w miejscach eksponowanych na słońce i rosną zwykle wolno. W ich obrębie mogą jednak tworzyć się niegojące owrzodzenia, pokryte strupkiem. Na zachorowanie najbardziej narażone są osoby z jasną i bardzo jasną skórą. Rak podstawnokomórkowy częściej dotyka mężczyzn niż kobiet.
Rak kolczystokomórkowy
Jest to drugi co do częstości występowania rak skóry. Podobnie, jak rak płaskokomórkowy rozwija się głównie w obrębie partii ciała szczególnie eksponowanych na słońce, najczęściej na twarzy. Typowym miejscem występowania zmian nowotworowych tego typu jest warga dolna (na pograniczu błony śluzowej).
Na zachorowanie najbardziej narażeni są mężczyźni po 40. roku życia, zwłaszcza pracujący w terenie, narażeni na duże nasłonecznienie. Czynnikiem wywołującym nowotwór może być także drażnienie mechaniczne lub oddziaływanie środków chemicznych na skórę.
Zapowiedzią pojawiania się raków skóry są stany przedrakowe.
Rogowacenie słoneczne
Rogowacenie słoneczne, zwane też starczym, może poprzedzać rozwój raka skóry – nabłoniaka. Dlatego zmian nie należy lekceważyć. Chorobę charakteryzują chropowate, łuszczące się ogniska zapalne. Pojawiają się zwykle w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych (twarz, uszy, przedramiona) u ludzi starszych lub narażonych na długotrwałą ekspozycję na światło słoneczne. Wielkość zmian jest bardzo zróżnicowana, a zabarwienie – jasnobrązowe lub w kolorze skóry. Zmiany te często łatwiej wyczuć przez dotyk niż zobaczyć. Mogą utrzymywać się wiele lat. Jeśli powiększają się lub naciekają i zaczynają krwawić nawet przy drobnym urazie, np. po wytarciu ręcznikiem, może to oznaczać, że z rogowacenia słonecznego rozwija się rak.
Róg skórny. Szczególna odmiana rogowacenia słonecznego. Zmiany zbudowane z keratyny przybierają kształt charakterystycznego rogu. Zazwyczaj ma on kilkanaście milimetrów wysokości. Rogi skórne najczęściej tworzą się na twarzy (szczególnie na nosie), przedramionach, grzbietach rąk i owłosionej skórze głowy.
Rogowacenie białe. Patologiczne zmiany w obrębie błon śluzowych.
Leczenie: Łyżeczkowanie (usunięcie brodawki na poziomie naskórka), zastosowanie kremów miejscowych.
